Internationale vrouwendag
Ik ben fier dat we ook hier in het Federaal Parlement, vandaag, enkele grote stappen kunnen zetten richting onze ambitie om één van de meest genderbewuste parlementen van Europa te worden. Want het blijft nodig.
Ik wil niet meer horen dat de ideeën van een jonge vrouw in een vergaderzaal genegeerd worden, tot een man exact hetzelfde zegt en iedereen hem applaus geeft. Ik heb dat meegemaakt.
Ik wil niet meer horen dat een jonge politica naar een inhoudelijk debat gaat, en dat de organisatie haar vraagt of ze van de catering is. Ik heb dat meegemaakt.
Ik wil niet meer horen dat een jong parlementslid seksuele opmerkingen krijgt wanneer ze een mannelijke collega een simpel compliment geeft. Ik wou dat ik het niet meegemaakt had.
We staan aan de vooravond van de Internationale Vrouwendag, 8 maart, traditioneel een dag waarop we een stand van zaken opmaken over de rol van vrouwen in onze samenleving. Én, waarop we vooruitkijken.
We kijken vooruit naar welke stappen nodig zijn om de gelijkwaardigheid tussen vrouwen en mannen verder te vergroten.
Want vergis u niet, er is nog werk.
Er is altijd werk geweest.
De situatie vandaag is beter dan honderd jaar geleden. De situatie vandaag is zelf beter dan gisteren.
Omdat we elke dag nieuwe stappen vooruit zetten.
Omdat de mentaliteit elke dag een beetje meer de goeie kant uitgaat.
Ik ben fier dat we ook hier in het Federaal Parlement, vandaag, enkele grote stappen kunnen zetten richting onze ambitie om één van de meest genderbewuste parlementen van Europa te worden.
Want het blijft nodig.
