Bijenlinten

Bijen leveren een belangrijke bijdrage aan onze samenleving. Bestuiving door insecten is noodzakelijk voor meer dan 75 % van de voedingsgewassen. Honingbijen, solitaire bijen en hommels zorgen ervoor dat we kunnen genieten van heerlijk fruit zoals kersen, appelen, braambessen, frambozen en mango's. Ook groenten zoals courgettes, paprika's, avocado's zouden verdwijnen zonder de bij.

Er is dus een rijke habitat nodig met stuifmeel- en nectarbronnen voor de hommels, solitaire bijen en honingbijen. Deze insecten zijn als het ware een indicator voor ons leefmilieu: gaat het goed met de bij, dan gaat het in principe goed met ons milieu. En daar wringt het schoentje. Want het gaat de laatste jaren bergaf met de bij. Zowel bij de honingbijen als de wilde bijen is de sterfte hoog. Volgens de resultaten van de Europese studie EPILOBEE, bedroeg het sterftecijfer van de bijen in België 33,6% voor de winter 2012-2013. Dit was het hoogste percentage onder de onderzochte landen in Europa.

Dit fenomeen is te wijten aan verschillende factoren, zoals de opmars van schadelijke bijenziekten, een gebrek aan voedingsstoffen en het gebruik van gewasbeschermingsmiddelen.

Alle initiatieven ter bevordering van de overlevingskansen van de bij zijn dus toe te juichen. In Nederland spreekt men van zogenaamde bijenlinten: een aaneenschakeling van dergelijke initiatieven, zoals bijenvriendelijke beplanting en bijenhotels. Het openbaar groen in onze stad kan hier een belangrijke rol spelen. Onze parken, de straat- en fietspadbermen, de oevers van onze waterlopen en kanalen kunnen hiervoor ingezet worden.

Ik vroeg bevoegd schepen De Bruycker of het belang van een goede en gezonde bijenpopulatie erkend wordt, en of zij hier deze legislatuur op zal werken. Ook vroeg ik of men inspiratie zal opdoen in Nederland waar men hier al langer op werkt.

Het volledige antwoord van de schepen kan u hier lezen.