Tussenkomst actieplan diversiteit
Op de gemeenteraad van maandag 23 november hield ik een tussenkomst omtrent het actieplan diversiteit. Feiten doen er toe, aan politiek gekrakeel heeft de burger geen boodschap. Lees hier mijn integrale tussenkomst:
Collega’s,
Politiek voeren, beleid maken doe je op basis van feiten, op basis van objectieve gegevens, op basis van data.
Ook in tijden van populisme, blijf ik daar aan vasthouden. Omdat het onze plicht is.
FEIT: Er zijn binnen onze organisatie te weinig mensen van buitenlandse herkomst aan de slag, vergeleken met hun aandeel in onze bevolking.
34% van de Gentenaars heeft een migratieachtergrond.
17,75 % van de personeelsleden van de stad heeft een buitenlandse herkomst.
Dat zijn de harde cijfers.
En nu stelt zich de grote vraag – hoe ga je om met die cijfers?
Sommigen in deze gemeenteraad zullen het aandeel van mensen met een migratie achtergrond naar beneden willen halen. Alle migranten buiten. Eigen volk eerst. Anderen zullen hun ogen willen sluiten voor deze ongelijkheid. Zolang we er niet over praten, dan is het er niet. Dan weer anderen zullen hun gelijk willen halen met populistische oneliners.
Mijn fractie kiest niet voor deze aanpak. Wij liberalen kiezen volop voor de emancipatorische kracht van werk, voor het hebben van een job.
Het hebben van werk is immers dé hefboom voor integratie, om vooruit te geraken in onze maatschappij, om een toekomst te kunnen uitbouwen. Voor iedereen, voor elke Gentenaar, zonder uitzondering op vlak van afkomst, seksuele geaardheid of genderidentiteit.
Voor onze fractie is het dus zonneklaar: we moeten hier als stad beleid rond voeren.
Het actieplan dat aan de oorsprong ligt van de beide interpellaties die hier vanavond voorliggen zal op de gemeenteraad van januari ten gronde worden besproken. Ik hoop wel dat we het dan zullen hebben over wat er in het plan staat en niet over wat er niet in staat of wat eenieder denkt erin te kunnen lezen. Of wat op sociale media verschijnt.
Nee collega’s, we ontkennen het belang van een goede kennis van het Nederlands niet. Integendeel. Ik zeg uit naam van mijn fractie heel duidelijk: er is niets zo belangrijk als de kennis van de voertaal van het land waar men in woont.
Wat zeggen we wel: kandidaten moeten niet slagen voor het Groot Dictee der Nederlandse taal om aangeworven te worden voor om het even welke job. Natuurlijk moet er gecommuniceerd kunnen worden op de werkvloer. Natuurlijk moeten opdrachten correct begrepen en uitgevoerd kunnen worden. Natuurlijk worden ALLE selectieprocedures in het Nederlands gevoerd. Uiteraard! We kijken daarvoor naar welk niveau van talenkennis er nodig is om een bepaalde job te moeten uitvoeren.
Dat de kennis van het Nederlands van een logistieke medewerker achter de schermen bij aanvang van zijn of haar job misschien iets minder hoog moet zijn dan die van een frontdeskmedewerker bij Gentinfo, is dat niet gewoon een kwestie van logisch nadenken?
Nee collega’s, het is niet zo dat met het plan dat momenteel voorligt kandidaat A met een score van 75% de job zal krijgen ten nadele van kandidaat B die een score haalt van 85%. Wat er wel instaat is dat er zal onderzocht worden in welke selectieprocedures er met drempelwaardes kan worden gewerkt. Laat ons vooral dit onderzoek afwachten en de resultaten ervan grondig bestuderen.
Nee collega’s, seksuele geaardheid is geen voorrangscriterium, dat is niet alleen compleet onwenselijk, het is ook gewoon juridisch onmogelijk. Wel wil de stad een inclusieve omgeving zijn waar elk personeelslid zich goed kan voelen en zichzelf kan zijn.
Nee collega’s, dit stadsbestuur legt geen quota op. Hoe graag sommige fracties dat ook zouden willen, we doen dit niet! Wel gaat het over streefcijfers om het aandeel van personeelsleden van buitenlandse herkomst meer in overeenstemming te brengen met hun aandeel in de totale Gentse bevolking.
Ik geef u hierbij nog een FEIT.
Weet u, wie in het verleden gepionierd heeft inzake streefcijfers voor aanwerving van bepaalde doelgroepen? Ik zal het u zeggen. De Vlaamse regering in 2006 met de opmaak van de rechtspositieregeling voor het Vlaams overheidspersoneel.
Weet u wie toen de bevoegde minister was? Geert Bourgeois. Onder deze minister is volgende paragraaf in de rechtpositieregeling goedgekeurd,
en ik citeer: “Vlaamse Regering bepaalt op voorstel van de Vlaamse minister bevoegd voor de bestuurszaken voor de door haar vastgelegde doelgroepen globale streefcijfers die door de functionele minister omgezet worden in streefcijfers per beleidsdomein.
Zolang de door de Vlaamse Regering bepaalde doelgroepgebonden streefcijfers niet gehaald worden, wordt bij gelijkwaardigheid voorrang gegeven aan de kandidaat uit de ondervertegenwoordigde groep.”
Collega’s, ik wil van de gelegenheid gebruik maken een oproep te doen.
Ik vind het nooit een goed idee om ongenuanceerd te gaan communiceren. Dit doet het debat veel meer kwaad dan goed.
Op veel vlakken is politiek te vergelijken met sport. Als ik naar het voetbal kijk, en dat overkomt me als meter van de KAA Gent Ladies geregeld, dan zie ik dat het de harde werkers zijn die de steun hebben van het publiek. De spelers die in functie van het team op het veld staan en voor een doel gaan. Die niet met zichzelf bezig zijn maar met de anderen. Die er hun kop voor leggen. Voor mij zijn demagogen en populisten de dribbelwonders van het politieke spel, wat de oppositie hier vanavond eens te meer bewijst. Het is vaak spectaculair en voor even boeiend om te aanschouwen, maar het leidt tot niks en uiteindelijk worden ze uitgejouwd.
Mijn fractie gaat niet mee in oeverloos politiek gedribbel voor de galerij. Gisteren niet, vandaag niet, en morgen niet. Wij staan op en tussen het middenveld, schouder aan schouder met elke Gentenaar.
Aan die politici, in deze raad én daarbuiten, die dat wel menen te moeten doen heb ik 1 boodschap: Plus est en vous.
Ik dank u.
