Crowdfunding in cultuursector

Crowdfunding, een alternatieve vorm om projecten te financieren vindt ook in de cultuursector meer en meer ingang. Ik verwijs hierbij graag naar het initiatief van het MIAT waarbij stukjes van het schilderij van Joseph Cornelis tegen een kleine kostprijs kunnen 'geadopteerd' worden, om het restauratieproject ervan te kunnen opstarten.

Voor mij is dit een mooie manier om op een innovatieve wijze cultuur te financieren. Het doet appel op het culturele bewustzijn van een gemeenschap en zorgt daarbij voor extra financiering. Ongetwijfeld zijn er nog andere projecten denkbaar die door een gelijkaardige aanpak vooruit kunnen geholpen worden.

Is het stadsbestuur bereid te onderzoeken hoe het een stimulans kan bieden aan de Gentse culturele actoren om het principe van crowdfunding meer ingang te doen vinden in de Gentse cultuursector?

Stephanie D'Hose
Gemeenteraadslid

Antwoord:

Ik zou als antwoord op uw vraag gewoon ‘ja’ kunnen antwoorden maar dat is wellicht een beetje kort.

Crowdfunding is niet nieuw. Toen de Fransen het vrijheidsbeeld schonken aan de Amerikanen was overeengekomen dat Frankrijk de kost van het beeld zou dragen en de Verenigde Staten de kost van de aanleg van de site en de sokkel voor het beeld. In 1885 waren de kosten daarvoor echter al zo opgelopen dat de bouw werd stilgelegd. Er was crisis en het geld was op. Een krant lanceerde daarop een crowdfunding campagne en 120.000 Amerikanen leverden met bijdrages tussen 1 en 10 dollar al het nodige geld om het beeld alsnog te kunnen plaatsen.

Er kunnen heel veel goede redenen zijn om als gewone sterveling een (beetje) geld te steken in een interessant project of initiatief. Steeds meer mensen lijken ook bereid om dat te doen. Dankzij de opkomst van sociale media is het ook steeds eenvoudiger om een breed netwerk van mensen te bereiken en hen te proberen overtuigen om bij te dragen.

Crowdfunding is niet alleen een manier om aan geld te geraken, het is ook een manier om een actieve betrokkenheid te creëren. Als mensen letterlijk in iets geïnvesteerd hebben, schatten ze het ook naar waarde en voelen ze zich mede-eigenaar van een verhaal.

Een mooi voorbeeld van dat laatste is het crowdfunding project van het MIAT dat onlangs werd opgestart en waarnaar u a verwees. Onder de slogan ‘adopteer een stukje schilderij’ worden mensen opgeroepen om bij te dragen aan de restauratie van reusachtig schilderij van Joseph Cornelis. (4m hoog 8m lang) . Door mensen een kleine bijdrage te laten doen wordt er niet alleen geld ingezameld maar voelen mensen zich ook verwant met hun stukje schilderij. Wie wil er niet zijn of haar familie en vrienden eens meenemen naar het museum om daar het schilderij te tonen? Op dit moment is al meer dan 2.000 van de noodzakelijke 3.000 euro gevonden om de restauratie van het schilderij mogelijk te maken.

Crowdfunding is fantastisch, het zorgt voor financiering, het zorgt voor betrokkenheid, het brengt mensen samen rond een gemeenschappelijk doel, het biedt kansen aan kunstenaars of projecten die anders niet aan geld geraken…. Maar toch wil ik daar ook een nuance bij aanbrengen. We mogen ons niet de illusie wijsmaken dat alle heil in de toekomst van crowdfunding zal komen. Crowdfunding kan een bijzonder interessante manier zijn om aanvullend op reguliere middelen een aantal extra dingen mogelijk te maken, maar kan er niet in de plaats van treden. Het blijft de verantwoordelijkheid voor de overheden om ervoor te zorgen dat organisaties de nodige slagkracht krijgen om hun kerntaken naar behoren uit te voeren. Ze afhankelijk maken van de willekeur van wat het publiek wel en niet wil zou geen goede keuze zijn.

Toch, ondersteun ik het idee dat we de cultuursector moeten blijven aanmoedigen om aanvullend op zoek te blijven gaan naar manier om de eigen inkomsten en de financiële onafhankelijkheid te versterken. Crowdfunding is daarbij 1 manier, maar er zijn er ook heel wat andere. Op de studiedag rond coöperatief ondernemen vorige week in Vooruit werd onder andere een zeer mooi project rond een coöperatieve onderneming van theatertechnici voorgesteld. En onze cultuurhuizen werken oa. in het kader van Greentrack ook pistes uit om via samenaankoopprojecten méér te kunnen doen met hetzelfde geld.

Dus om op uw vraag te antwoorden mevrouw D’Hose. Ja ik ben bereid om te onderzoeken hoe we crowdfunding meer ingang kunnen doen vinden in de Gentse cultuursector. Ik bekijk of we hier bijvoorbeeld een sessie aan kunnen wijden tijdens de trefdag voor de cultuursector. Daarenboven geef ik ook graag mee dat de stad Gent vorige maand een dossier indiende in het kader van de Bloomberg Mayors Challenge. Dit is een internationale wedstrijd voor innovatieve projecten rond typisch stedelijke uitdagingen waarbij maar liefst 5 miljoen euro gewonnen kan worden. Het dossier dat Gent indiende gaat over de uitbouw van de ‘Co-creation Engine’. In de kern moet het cocreatieplatform een soort digitale marktplaats zijn, waar verschillende initiatieven elkaar vinden en waar de lokale overheid en lokale initiatiefnemers mogelijkheden tot samenwerking kunnen verkennen. Eén van de onderdelen daarin zou ook een Gents crowdfunding platform zijn. In april van dit jaar zullen we weten of het Gentse project bij de finalisten zit. Mochten we winnen kunnen we dit zeker ontwikkelen, indien niet zullen we moeten bekijken welke onderdelen van dit project we al of niet kunnen verder realiseren.

Annelies Storms
Schepen van Cultuur, Toerisme en Evenementen